Het is alweer een tijdje geleden, maar zonder een degelijk einde aan het verhaal is er natuurlijk ook niks aan. De jetlag is allang en breed weggeslapen en het werkritme zit er ook alweer goed in.

We moeten uiterlijk om 10 uur het huisje verlaten, dat moet geen probleem worden want het meeste werk is al gedaan. Rond 7 uur maakt Jens ons wakker en gaan we aan de slag. De slaapkamers leegruimen, koffers inpakken en de kamer aanvegen. Bijna alles gaat van een leien dakje, bijna ja..... Jikke en Arno hebben zoveel extra kleding en twee sofbalknuppels om mee terug te nemen (en natuurlijk schoenen, Nike voor het thuisfront) dat de koffers uitpuilen en er niet voldoende ruimte is. Gelukkig hebben Michel en Nathasja nog wat ruimte in de koffers en kunnen alle aankopen mee! Het enige wat niet mee kan is Jens zijn matrasje voor het campingbedje, jammer dan.

De volgende uitdaging is de auto inpakken. Want ondanks zijn enorme afmetingen is er maar beperkte kofferruimte. Een zitplek moet plat en met een beetje passen en meten kan alles en iedereen mee. Precies om 10 uur zitten we in de auto naar de shoppingmall, we hebben nog tot een uur of drie voordat we kunnen inchecken tijd genoeg dus om nog wat winkels te bekijken. Voordeel is ook dat het vandaag er warm wordt en we nu lekker overdekt en in de airco de tijd kunnen doorbrengen.

Het winkelcentrum is ENORM, nog veel groter dan alles wat we tot nu toe gezien hebben. We slenteren een tijd van winkel naar winkel. Er worden wat geurtjes gekocht en Nathasja kan goed slagen bij de H&M voor positiemode. Buikje is aardig gegroeid deze week, dus gewone broeken en shirtjes zijn voorlopig verleden tijd. Rond 14.00 denken we alles wel gezien te hebben, maar op de plattegrond wordt duidelijk dat we nog niet eens de helft hebben gehad! Pffff, geen puf meer om nog verder te shoppen dus..... etenstijd!

We stappen de auto weer in en rijden in de omgeving rond op zoek naar een eettentje. Er is een supermarkt onderweg en we gaan nog even wat te snaaien halen voor in het vliegtuig. Op de parkeerplaats staat een grote truck, de kans voor Michel om er mooie foto's van te maken. Maar Mies moet mee boodschappen doen, dus maakt Nathasja de foto's. Bij terugkomst keurt Michel de foto's nog even en kunnen we weer op pad. Eten doen we bij Wendy's, een hamburgertje en wat drinken. Geen eetsensatie, maar het vult. Het meisje achter de kassa waarschuwde nog dat de Kipburger erg warm zal zijn, en dan nog verbrand Jikke haar mond twee keer..... Hoezo blond?

En dan de laatste bestemming in de USA van deze vakantie, het vliegveld. We rijden de auto naar de retour plek en dat blijkt heel makkelijk en snel te gaan. We zetten de auto neer, pakken alles uit en klaar is kees. Als een stel zigeuners (5 koffers, een grote tas, laptoptas, autostoel, babytas en twee stuks handbagage) slepen we alles mee en zoeken we de incheck balie. Het is even zoeken, maar we kunnen redelijk vooraan in de rij aansluiten. Na het inchecken besluiten we maar direct naar de gate te gaan. Dus eerst door de douane, wat mooi is in Amerika is dat je als 'gezin' overal voorrang krijgt. We mogen dan ook achteraan sluiten in een korte rij. De tassen, schoenen en wijzelf natuurlijk gaan door de scan en kunnen dan doorlopen. Eenmaal door de douane staan we een beetje verbaasd om ons heen te kijken.... We staan in de hoofhal van het vliegveld en kunnen zo weer naar buiten lopen. Dat lijkt ons toch niet helemaal te kloppen. We vragen het een van de douane-beamtes. U bent de verkeerde kant opgelopen en moet nog een keer door de douane. Nou, lekker dan... weer schoenen uit, tassen open en alles door de scan. Nu nemen we de juiste afslag en moeten met een trein naar de gate. Michel ziet een trein klaar staan en loopt naar binnen, maar dan gaat snel de deur dicht en vertrekt de trein! Michel staat er alleen voor en wij blijven achter.... We maken ons toch wel enige zorgen en nemen snel de eerstvolgende trein. Nu maar hopen dat Michel uitstapt en niet direct terug gaat. Als we er zijn kijken we snel om ons heen of we de Olst-Wijhesche zeebuffel ergens zien rondlopen.... niets. Verdorie, waar kan ie nou zijn, zal hij dan toch teruggegaan zijn. Als we de hal inkijken zit Michel rustig op de grond bij de ingang naar de Gate!!! Hij lacht zich een ongeluk om onze bezorgde gezichten. Gelukkig zijn we weer compleet.

Om zeven uur kunnen we aan boord, dus hebben we ruim drie uur om te overbruggen. We drinken wat, lopen een beetje rond en kleden ons om (iedereen loopt nog in korte broek, vandaar). Tien voor zeven staan we in de rij te wachten om aan boord te mogen. Dan komt er een man met een apparaatje en een of andere sensor. Iedereen moet zijn hand vooruit doen, waar hij dan met een doekje overheen gaat. Dit wordt vervolgens weer getest. Als er gevraagd wordt waar hij eigenlijk op test zegt ie..... explosieven! Wel erg extreem, maar goed beter dit dan de oceaan in door een bom.

De vliegreis is een uur korter dan de heenweg en dat is wel prettig. Hoewel 8,5 uur ook best lang is. Jens vindt er in het begin niet zoveel aan en laat dat ook wel merken, uiteindelijk valt hij in slaap en houdt dat zeker vier uur vol! Jikke en Arno huren een entertainment set, kunnen we een film kijken. Slapen zit er niet echt in, maar met de films gaat de tijd toch nog best snel. Na een verder probleemloze vlucht landen we weer veilig in Amsterdam! Vermoeid, maar voldaan halen we de auto en pakken de boel in. Nog even een ritje naar huis en dan zit de vakantie er helemaal op. Jammer, maar we hebben veel gedaan, gezien en beleefd, en dan is het ook wel weer fijn om thuis te zijn. 's Avonds sluiten we de vakantie af met Chinees en gaan we heerlijk in onze eigen bedjes slapen.

Iedereen bedankt voor het volgen van onze blog en de leuke reacties. Het was een hele leuke, mooie en fijne vakantie.

Groeten,

Nathasja, Michel, Jikke, Arno en Jens